vn.

cf. Զբաղիմ.

cf. ԶԲԱՂԻՄ;

Ի նոյն՝ ե՛ւ ի դադարել մարմնոյն ե՛ւ ի քունն՝ զբաղնուն միտքն։ (Եզնիկ. Իսկ Ղկ. XII. 29.)

Եւ դուք մի՛ խնդրէք՝ զի՛նչ ուտիցէք կամ զի՛նչ ըմպիցէք, եւ մի՛ զբաղնուք ըստ յն. μετεωρίζομαι, որ է՝ չափն ելանել, կամ շփոթիլ