hy    |   fr

Զտիչ

s.

refiner;

adj.

depurative;

chem.

— սիւնակ, refiner, beater.

adj.

Զտօղ. որ զտէ, պարզէ.

Ըմպել զբաժակ մարտիրոսութեան զզտիչ հրոյն (կամ հրովն) ընտրութեան. (Ագաթ.։)

Մաքրարար եւ զտիչ ամենայնի. (Շ. բարձր.։)