hy    |   fr

Զօրամարտութիւն, ութեան

s.

cf. Զօրամարտ.

s.

Զօրօք մարտնչելն. ճակատամարտ.

Յիշեմ զառ դարեհիւ զօրամարտութիւնն. (Պտմ. աղեքս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif զօրամարտութիւն զօրամարտութիւնք
accusatif զօրամարտութիւն զօրամարտութիւնս
génitif զօրամարտութեան զօրամարտութեանց
locatif զօրամարտութեան զօրամարտութիւնս
datif զօրամարտութեան զօրամարտութեանց
ablatif զօրամարտութենէ զօրամարտութեանց
instrumental զօրամարտութեամբ զօրամարտութեամբք