adj.

innate, native, natural, habitual.

adj.

ἕμφυτος insitus գրի եւ ԸՆՏԱԲՈՅՍ. Ընդ նմին բուսեալ ընդ բնութեան անդստին. տնկեալ ի բնէ. բնածին. բնաւորական. ընտանի.

Հեզութեամբ ընդունիջիք զբանն ընդաբոյս. (Յկ. ՟Ա. 21։)

Չար է արար նոցա, եւ ընդաբոյս չարութիւն նոցա. (Իմ. ՟Ժ՟Բ. 10։)

Ըստ ընդաբոյս առատութեան քո. (Պտրգ.։)

Ընդաբոյս է ինքնաբոյսն (ի բնէ). այսինքն թէ բոյս բնութեանդ քոյ է ողորմութիւն. (Խոսր. պտրգ.։)

Ըստ ընդաբոյս բնածին բարի բարուցն բուսոյ. (Նար. խչ.։)