cf. Ընդարձակութիւն.
cf. ԸՆԴԱՐՁԱԿՈՒԹԻՒՆ. εὑρυχωρία
Առ ի նմանէ ընդարձակումն գտանել, յորմէ զընդարձակութիւնն լինել խնդրէին քաղաքին. (Նիւս. ի սքանչ.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ընդարձակումն | ընդարձակմունք |
| accusatif | ընդարձակումն | ընդարձակմունս |
| génitif | ընդարձակման | ընդարձակմանց |
| locatif | ընդարձակման | ընդարձակմունս |
| datif | ընդարձակման | ընդարձակմանց |
| ablatif | ընդարձակմանէ | ընդարձակմանց |
| instrumental | ընդարձակմամբ | ընդարձակմամբք |