to carry presents, to offer, to make a present.
եւ չ. δωροφορέω donum affero cf. ԸՆԾԱՅԱԲԵՐ ԼԻՆԵԼ) որպէս Մատուցանել զընծայս, եւ որպէս՝ ընծայ մատուցանել զիրս ինչ.
Ընծայաբերեմք քեզ ի մերմէ նուաստաջան արուեստից. (Թէոդոր. կուս.։)
Ընդ մոգսն ընծայաբերեսցուք։ Ի քո հրաշափառ ծննդեան ընծայաբերեցից. (Զքր. կթ.։)
Պարտ էր՝ ծնիցելոյն ի կուսէն ընծայաբերել զանձինս իւրեանց. (Ճ. ՟Ա.։)
Ընծայաբերել զանմարմնոցն զօրհնաբանութիւն. (Գանձ.։)
Նախ դու ընծայաբերեցի՛ր Քրիստոսի. (Յհ. կթ.։)
Որպէս հաստատես մեր յաւետաւոր բարբառս քո, որով ընծայաբերին եւ հրճուին խորհուրդք մեր. (Ճ. ՟Գ.։)
Մերթ շփոթի ընդ յն. δωρυφορέω որ է Նիզակակիր լինել, սպասահարկել, վրիպակ գրչութեամբս δωροφορέω , որ է ընծայաբերել.
Ոչ եւս մահկանացու մարմնով, եւ ոչ ի մարդկանէ, այլ ի հրեշտակաց ընծայաբերիլ (յն. սպասահարկիլ) անապական մարմնով. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 40։)
Ի սերովբէից ընծայաբերեալ (յն. սպասաւորեալ) եւ փառաբանեալ. (Կիւրղ. գանձ.։)