hy    |   fr

Ընծայարան, աց

s.

place of offering, altar

s.

Սեղան ընծայից. մատուցարան. որպէս խորան պատարագի, եւ որպէս փոքրիկ սեղան առընթեր ի պէտս պատրաստութեան.

Ի ժամէս յայսմանէ սրբեցաւ ընծայարանս այս. (Վրք. հց. ՟Ժ՟Թ։)

Զտէրունի մարմնոյն զոհարանն ... եւ զընծայարան՝ սեղան Տէրունի հացին. (Լմբ. պտրգ.։)

Զի՞նչ էր արդեօք պատարագարան կամ սեղան ընծայարան. (Նար. խչ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ընծայարան ընծայարանք
accusatif ընծայարան ընծայարանս
génitif ընծայարանի ընծայարանաց
locatif ընծայարանի ընծայարանս
datif ընծայարանի ընծայարանաց
ablatif ընծայարանէ ընծայարանաց
instrumental ընծայարանաւ ընծայարանաւք
Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Նորընծայարան, ի

Voir tout