very familiar;
proper.
ԸՆՏԱՆԵԳՈՅՆ կամ ԸՆԴԱՆԵԳՈՅՆ. οἱκειότερος, -τατος magis familiaris, conjunctior, aptior, convenientior, proprius γνήσιος genuinus Առաւել կամ կարի ընտանի. մերձաւորագոյն. եւ Ընտելագոյն. եւ Դիպողագոյն. եւ Սեպհական.
Առաքինութեան քան զամենայն ինչ ընտանեգոյն է բարեփառութիւն։ Խնդալ՝ միայն Աստուծոյ ընտանեգոյն է։ Իմաստութեամբն կեանք՝ բանականին ընդանեգոյն է. (Փիլ.։)
Մեզ քան զառաջինսն յաւէտ հրեշտակք (ստորինք) են ընտանեգո՛յն անուանեալ. (Դիոն.։)
Հաղորդութիւն ընտանեգունի բնութեան. (Սարկ. աղ.։)
Չարութիւն, որ զընտանեգոյնն բնութեամբ կենդանի զմարդ՝ անձեռնընդել եւ վայրենի գործ է. (Փիլ.։)
Զի՞նչ քան զգութս զայս ընտանեգոյն իցէ. (Ոսկ. ՟բ. կոր.։)
Ընտանեգոյն Աստուծոյ յորդւոցն Ադամայ (Աբէլ)։ Որպէս թէ ի վայր եւ ընդանեգոյն եւ զերծ տեղի մատուցեալ. (Խոր. ՟Ա. 39։ ՟Գ. 67։)
Ընտանեգոյն տարացոյց. (Ասող. ՟Գ. 21։)
Ընտանեգոյնս գտանիցեմք զմիտս. (Աթ. ՟Ժ՟Բ։)
Թերեւս ընտանեգոյն բացատրութիւնս եղիցի. (Արիստ. առինչ.։)
Կամ մ. Կարի ընտանեբար. դիւրընտել օրինակաւ.
Ապա յորոց էն, քան թէ յորոց ոչն է, ճշմարտագոյն եւ ընտանեգոյն նշանակի. (Կիւրղ. գանձ.։)