hy    |   fr

Թակաղակ, ի

s.

small beetle;
architrave.

ԹԱԿԱՂԱԿ cf. ԹԱԿԱՂ. գրի եւ ԹԱԿԱՂԱՂ.

Երկուց միջնորդաց, այսինքն երկու նշանաւս թակաղակին եւ փայտին. (Լծ. նար.։)

Ըզժամահար փայտն այրեցին, եւ զթակաղաղսըն կորուսին. (Գր. տղ. յերուսաղէմ.։)