pl. s.

the act of idling or lounging about.

s.

ԹԱՓԱՌԱՆՔ πλάνη vagatio որ եւ ԹԱՓԱՌՈՒՄՆ. Ընդ վայր յածումն.

Ոչ դժուարելով ընդ թափառանսն եւ ընդ յածումն։ Զօտարութիւնս ստէպ ստէպ, եւ զմիմեանց վերայ թափառանս մոլորանացն. (Փիլ. իմաստն.։)

Զորբոց զանհնարին հառաչանաց սգոյ թափառանաց. (Պիտ.։)

Ժողովեցան ի մեղացն թափառանաց տերամբն. (Ոսկ. ես.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif թափառանք
accusatif թափառանս
génitif թափառանաց
locatif թափառանս
datif թափառանաց
ablatif թափառանաց
instrumental թափառանաւք