Թեւագիտ

adj.

ԹԵՒԱԳԻՏ ԼԻՆԵԼ. ὐπόπτερος εἱμι alatus, pennatus sum Թեւս գտանել, ստանալ. թեւաբուսիլ.

Թեւագիտ եղեալ՝ ի վերայ ալեաց սահելով, միայն ոչ օդագնաց եղեալ. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)