adj.

of the same party;
allied;
— լինել, to take wing;
առնուլ զոք իւր —, to take aid.

adj.

Որ որպէս թէ թեւակցի այլում, այսինքն մօտ է ի թեւ զօրուն, կամ քերեալ անցանէ.

Երթայր այնուհետեւ անհոգս՝ որպէս թեւակից զօրուն պարսից. (Փարպ.։)

Եւ Որ կցէ ինքեան նոր թեւս. Թեւաբուսիկ.

Ապա թեւակից եղեալ արմաւն (փիւնիկ հաւ), վերանայր յերկինս. (Կոչ. ՟Ժ՟Զ։)