Թմբիչ

s.

ԹՄԲԻՉ կամ ԴՄԲԻՉ. որ եւ յն. τύμπανον tympanum, fustis, baculum Գաւազան կամ բիր տոփիչ. բան ծեծելու գաւազան.

Զգինին հա՛ր դմբչով ութ օր, լաւանայ։ Հա՛ր թմբչով։ Ձիթենի՛ դմբչով հա՛ր լաւ մի. (Վստկ.։)