s.

bird, fowl;
— բնութիւն, the winged tribe;

adj.

flying, volatile;
—ք, the feathered songsters, the singing birds;
— օձ, winged serpent or dragon;
— բան, word or expression slipped by chance;
— արագութեամբ հասանել, to arrive like lightning;
to fly as swift as a bird.

s.

πετεινός, πτήνον volucris, avis, ales Հաւ թռչօղ. կենդանի թեւաւոր որ սլանայ յօդս.

Թռչունս թեւաւորս։ Թռչնոց երկնից. (Ծն. ՟Ա. 20. 28. եւ այլն։)

adj.

ԹՌՉՈՒՆ ա. πτήνος, πτέριτος volatilis, volans, alatus Որ կարէ թռչել. թռչօղ. արագ իբր թեւաւոր.

Յամենայն հաւուց թռչնոց. (Ծն. ՟Զ. 20։)

Ի թռչուն բնութենէն չիք ինչ, որ առանց ոտից իցէ. (Վեցօր. ՟Ը։)

Կարծել՝ թէ թռչուն օձ իցէ նաւն. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Ասի զարքայիկ օձէ, թէ թռչո՛ւն է. (Վրդն. սղ.։)

Թեթեւագոյն եւ թռչուն բանիցն ծանրագոյն են տուգանքն. (Պղատ. օրին. ՟Դ. ռմկ. բերնէ թռած խօսք մը։)

Թռչո՛ւն արագութեամբ կինն ելեալ առ այրն հասանէր արագ եւ օդագնաց. (Փիլ. սամփս.։)

Զծուխն պարզիցէ, եւ թռչո՛ւն զմիտսն գործիցէ. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 2. (որ հայի եւ ի ՟Ա նշ)։)