expiration, falling due, term, last moment, close;
— պայման, appointed time;
assignation;
expiration of a term agreed upon.
προθεσμία (ἠμέρα, ὤρἁ praefinitum tempus, statutus dies Կէտկամ սահման ժամադրութեան. որոշեալ ժամ.
Ընդ հազարապետօք է եւընդ գաւառապետօք մինչեւ ի ժամանակակէտ հօրն. (Գաղ. ՟Դ. 2։)
Ընթա՛ յառաջ քան զժամանակակէտն այցելութեան. (Ոսկ. մտթ.։)
Կամ ա. προθεσμίος, -ία, -ίον praefinitus, -a, -um;
ante constitutus Ժամանակադրեալ, որոշեալ, սահմանեալ.
Դիտէր զժամանակակէտ պայմանն. (Վրք. հրց. ՟Ի՟Զ։)