to hector, to swagger, to brave, to bully, to insult;
to laugh to scorn, to laugh at;
to advance fearlessly, to have the hardihood or boldness, to face, to brave;
to attempt, to risk;
to rush upon, to assault, to attack;
— ի վտանգս, to run risks, to seek perils, to brave or to face dangers;
— ի մարտ, to plunge into the thickest of the fight;
յաղօթս —, to confide in prayer.
θαρρέω audeo, praesumo, aggredior γαυροῦμαι exsulto. Վստահիլ. համարձակիլ. իշխել. քաջալերիլ. յանդգնիլ. ձեռներեց լինել.
Մի՛ օքանչանայք ընդ այսքան համարձակութիւնս մեր, մինչ զիխիզախել, մերձանալ մեզ ի բարձրագոյնսն քան զմեզ. (Վրք. ածաբ.։)
Թէպէտ եւ բիւր անգամ տկարանայցես, խիզախել պարտիս, որ այնպիսի թագաւոր ունիս։ Խիզախեաց իջանել ի երայ ջուրցն գնալ։ Չխիզախէ յայտնի ճառելզկերակրոցն. (Ոսկ. մ. ՟Ա. 19։ ՟Բ. 25. 26։)
Ոչ էր պարտ խիզախել, այ երկնչել եւ դողալ. (Սարգ. յկ. ՟Ղ։)
Լրբութեամբ խիզախել։ Դեւք ի գիշերի առաւել խիզախեն։ Զանհետազօտելի լոյս արեգականն արդարութեան խիզախեսցէ (կամ խիզախեսցի) որոնել. (Ի գիրս խոսր.։)
Լռելայն հաւատովն խիզախեալ մերձենայր. (Երզն. մտթ.։)
ԽԻԶԱԽԵԼ. Յանձնապաստանութեամբ ճոխանալ ի վերայ այլոց. պանծանօք խրոխտալ. եւ Արիաբար խրախուսել.
Ոգիքն առաւել ի ծրութեանն առողջանան, յայնժամ առաւել խիզախեն. (Ոսկ. եբր.։)
Խիզախելով, եւ քան զայլսն ճոխանալով ասէր. թէ եւ մեռնիլ եւս հասանէ, զքեզ ոչ ուրացայց. (Երզն. մտթ.։)
Ոչ իշխէ արքայից րքայի ծառայ ի կայսր խրախուսել, եւոչ կայսեր ոք ծառայ ի սասանականն խիզախել. (Եզնիկ.) (ռմկ. գլուխ քաշել երթալ համարձակ )։
Որ պարծէր չարն՝ տադնապեցաւ, որ խիզախէր մոլորութիւնն՝ յիմարացաւ. (Գիւտ թղթ. առ վաչէ։)
Որ խիզախէրն, յափշութիւն պարտեցաւ. (Շար.։)
Ամենայն տղայք աշխարհին իբրեւ զարս պատերազմօղս խիզախէին։ Քաջքն. խիզախէին, եւ նահատակքն գոչէին. (Եղիշ. ՟Գ. ՟Զ։)
Եթէ ի տկնրսն խիզախեցից, վատնիմ ի պիծակացն. (Նար. ՟Կ՟Ը։)
Կատարեալ հաւատով յաղօթս խիզախեսցեն. (Երզն. մտթ.։)