affinity, alliance, relationship;
հոգեւոր —, sponsorship;
արկանել —, — առնել ընդ, cf. Խնամենամ.
ἑπιγαμβρία, ἑπιγαμία, κηδεία affinitas. բայիւ ἑπιγαμβρεύω affinitatem ineo. Խնամի լինելն. ազգակցութիւն ընդ հեռաւորս՝ տալով կամ առնելով զդուստր.
Մի՛ առնիցես զխնամութիւն ընդ նոսա։ Խնամութիւն արար ընդ փարաւոնի արքայի. (Ծն. ՟Լ՟Դ. 9։ ՟Բ. Մնաց. ՟Ժ՟Ը. 1։ Օր. ՟Է. 3։ ՟Գ. Թագ. ՟Գ. 1։)
Բառնայ զմրձաւորաց խնամու թիւն։ Եւ ոչ խնամութեամբ իւիք ազգակցիլ. (Խոր. ՟Գ. 7։ Յհ. կթ.։)
Երկաքանչիւր ազգաց եւ տոհմից լինի առ միմեանս շաղկապութիւն գթոյ ի ձեռն խնամութեան. (Զքր. կթ.։)
Երեւ խառնումն խնամութեան երկուցն ցեղից (յուդայի եւ ղեւեայ). (Ճ. ՟Ժ.։)
Լայնաբար իբր Կենակցութիւն. ընտանութիւն. սովորութիւն. συνήθεια consuetudo.
Զայնպիսի սատանայական խնամութիւնսն ի բաց ընկեսցուք. (Ոսկ. մ. ՟Բ. 23։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | խնամութիւն | խնամութիւնք |
| accusatif | խնամութիւն | խնամութիւնս |
| génitif | խնամութեան | խնամութեանց |
| locatif | խնամութեան | խնամութիւնս |
| datif | խնամութեան | խնամութեանց |
| ablatif | խնամութենէ | խնամութեանց |
| instrumental | խնամութեամբ | խնամութեամբք |