s.

cf. Խուճապ.

s.

Խուճապիլն. խուճապ. խուճապանք. տագնապ. ցնորք. զբաղանք.

Լել յեմենայն խուճապմանց աշխարհիս, եւ մտաւորութեամբ ի միայնութեան նստել։ Ամենեքեան գալով յարտաքին խուճապմանց, ոմն ի վաճառուց, եւ այլն. (Լմբ. սղ. եւ Լմբ. պտրգ.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif խուճապումն խուճապմունք
accusatif խուճապումն խուճապմունս
génitif խուճապման խուճապմանց
locatif խուճապման խուճապմունս
datif խուճապման խուճապմանց
ablatif խուճապմանէ խուճապմանց
instrumental խուճապմամբ խուճապմամբք