burrowing;
— առնել, to drive into a hole;
to cause to dwell in caverns;
— լինել, to enter a hole.
Որ մտանէ ի ծակս, ի ծերպս.
լրբութիւն սրտի քոյ արար զքեզ ծակումուտ վիմաց. այսինքն մտանել ի ծակս վիմաց. (Երեմ. ՟Խ՟Թ. 16։)
Ծակումուտ լեռնակեցիկ ելեալ. (Խոր. ՟Բ. 89։)
Իբրեւ ծակումուտ մկունս այսր անդր թաքչէին. (Լաստ. ՟Ժ՟Է։)
ԾԱԿԱՄՈՒՏՔ ասին Փռիւգացիք, կամփռիգեան աղանդաւորք. (որպէս թէ ըստ յն. ասղնեգործք)
Սաբելիանոսաց. նեստորականացն, փոտինոսացն, ծակամտից. (Կիւրղ. կուս.։)
Զաղանդս ջնջէ զծակամտիցն. (Տօնակ.։)