Կազդուրեմ, եցի

ն.

ԿԱԶԴՈՒՐԱՑՈՒՑԱՆԵՄ ԿԱԶԴՈՒՐԵՄ, եցի. ն. ԿԱԶԴՈՒՐԵՑՈՒՑԱՆԵՄ. գրի եւ ԿԱՍԴՈՒՐԵԼ. յն. ստիրի՛զօ, στηρίζω statuo firmiter, stabilio, fulcio եւ այլն. եւ այլն. Կացուցանել ի հաստատութեան. հատատուն առնել. ամրացուցանել. զօրացուցանել.

Կազդուրեցուսցէ (կամ կազդուրացուսցէ), կարողացեւսցէ, հաստահիմն արասցէ. (՟Ա. Պետ. ՟Ե. 10։)

Եթե կարասցէն կազդուրել. (Ես. ՟Խ՟Է. 13։)

Ըստ կազդուրել մանկանց իմոց խաղացից. այսինքն ըստ զօրանալոյ ոտից. (Ծն. ՟Լ՟Գ. 14։)

Խռովէին, անդրէ կազդուրէ զնոսա. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 29։)

Զհիւանդացեալ ժողովուրդն կազդուրեցուանէր. (Խոսր.)

Զխորակեալս կազդուրեսցես. Կազդուրեա ի կականմանցս։ Յոգի կենդանի եկեալ կազդուրեցայց. (Նար.։)

Կազդուրեցան կացին ի վերայ ոտից իւրեանց. (Ճ. ՟Բ.։)

ձ.

ձ. իբր Կազդուրիլ, զօրանալ. ոգի առնուլ.

Ի լոկ բանեն ուշաբերեալ կազդուրեաց. (Ոսկ. մ. ՟Թ. 8։)