adj.

bewailing aloud, mourning plaintively, howling with grief;

adv.

lamentably, plaintively, deploringly, with piercing cries.

adj. adv.

Կական բարձօղ, կամ բառնալով.

Կականաբարձ արտասուալից զձեռս լի աղօթիւք յերկինս համբառնային. (Ագաթ.։)

Կականաբարձ զիս ողբացէ՛ք. (Մանդ. ՟Ի՟Դ։)

Ամենեքեան կականաբարձ եւ արտօսրաթորք գոչեն անյարմարաբար. (Բրս. ապաշխ.։)