to sew, to join or unite with thread;
— հարեւանցի, to tack, to baste.
ῤάπτω, ἁκέομαι, συρράπτω suo, assuo, consuo. Կցել ասղանեաւ զկապերտս. եւ Յարել ընդ միմեանս զայլ եւ այլ իրս. եւ հարստել. կարել, քրդել, գամել.
Կարեցին տերեւս թզենւոյ։ Կարեցին քուրձ ընդ մորթ իմ։ Կարեն կարկատեն զբարձկնեարդ. (Ծն. Գ. 7։ Յոբ. ԺԶ. 16։ Եզեկ. ԺԳ. 18։)
Հարից կարեցից զդաւիթ գեղարդեա մբս ընդ որմն. (Ա. Թագ. ԺԸ. 11։)
Կարել կօշիկս. (Վեցօր. Թ։ Նոննոս.։ Վրք. հց.։ Երզն. մտթ.։)
ԿԱՐԵՄ 2 (րացի, ացեալ.) չ. ԿԱՐԵՄ որ եւ ԿԱՐՈՂ ԵՄ, ե ղէ. δύναμαι, ἱσχύω possum, valeo. Ունել զկար բաւական առ ի գործել ինչ. ձեռնհաս լինել. ատիկել. զօրել. բաւել. ուժել. կարենալ. կրնալ. ատիկել.
Եթէ կարիցէ ոք թուալ զաւազ երկրի։ Կարասցես տոկալ։ Թեր եւս կարասցուք հարկանել։ Ոչ կարեմք հակ առակ ինչ չար ասել բարւոյ։ Ոչ կարեմ ես միայն կրել զժողովուրդս զայս։ Ոչ կարացից անցանել զբանիւ տեառն։ Ոչ ոք կարէ երկուց տերանց ծառայել։ Կարօղ է աստուած յարուցանել։ Որ կարօղն է տանել, տարցի։ Կարօղ ես զիս բժշկել։ Սեղանն պղնձի ոչ կարեր ընդունել զօղջակէզսն. եւ այլն։
Ոչ կարէր ունել յանձին, քանզի տկար էր. (Ագաթ.։)
Ընդ անտկար կարելոյդ եւ կամելդ է ախորժելի. (Նար. ՁԶ։)
Ոչ ամենայն կարելի զներհականսն կարէ (առնել). (Անյաղթ պերիարմ.։)
Յով եւ կարաց ոք զերծանել. (Արծր. Դ. 11։)
Եւ ո՞վ է կարացող զիս հաճել։ Ոչ կարացող այդմ մեծ կարգի. (Աթ. Ը։ Ճ. Ա.։)