to believe, to think, to imagine, to judge, to reckon, to estimate, to repute, to hold as such;
to presume, to conjecture;
to suspect, to have a suspicion of;
— յանձն իւր, to believe or think oneself, to look upon oneself as, to think that one is;
կարծէ թէ, he believes that.
δοκέω, δοκεῖ, οἵομαι, οἷμαι, ὐπολαμβάνω, ὐπονοέω եւ այլն. Հ puto, existimo, censeo, conjicio եւ այլն. ամարել. վարկանել. դատել. թուիլ ինքեան. եւ Ակնունել. կրահել, միտքը դնել, սեպել, յուսալ.
Զոր կարծէն՝ թէ ունիցի, բարձցի ի նմանէ։ Յորում ժամու ոչ կարծեցէք, գայ որդի մարդոյ։ Կարծեմ թէ եւ ոչ աշխարհս բավական էր տանել։ Զոր կարծէին, եթէ ի տաճար անդր եմոյծ պօղոս։ Կարծէին զնմանէ, թէ ընդ ուղեկիցսն իցէ։ Որպէս կարծեր, (այս ինքն կարծիւր՝) որդի յոսեփայ։ Մի կարծէք յանձինս ձեր։ Զօր է ճշմարտիւ կարծել յեղելոցն տեսլենէ.եւ այլն։
ԿԱՐԾԵԼ. ὐποπτεύω suspicor. Կասկածել. խիթալ.
Ոչ անց ընդ իս, որպէս եւ կարծէին. (Տոբ. ՟Ը. 8։)
Հա՛ն յինէն զնախատինս, զոր եւ կարծեցի. (Սղ. ՟Ճ՟Ժ՟Ը. 39։)