s.

mace-bearer, beadle, verger.

adj.

Որ ունի եւ վարէ զգործի կափիչ, կամ կոփիչ, որպէս ուռն, լախտ. եւ այլն.

Ետ նմա սուրհանդակս եւ մեկնակազէնս, եւ սակրաւորս, եւ կափաւորս. (Արծր. ՟Գ. 2։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif կափաւոր կափաւորք
accusatif կափաւոր կափաւորս
génitif կափաւորի կափաւորաց
locatif կափաւորի կափաւորս
datif կափաւորի կափաւորաց
ablatif կափաւորէ կափաւորաց
instrumental կափաւորաւ կափաւորաւք