hy    |   fr

Կաքաւանք

s.

cf. Կաքաւ.

cf. ԿԱՔԱՒՔ.

Կաքաւանացն՝ սպառազինական եւ խաղաղական ներդաշնակութիւն. (Պղատ. օրին. ՟Է։)

Ի կաքաւանսն եւ յերգսն. (Փիլ. տեսական.։)

Ելին ընդ առաջ իմ դեւքն, ոմանք կաքաւանօք. (Ճ. ՟Ա. ի մակար.։)