table-companion, who eats or messes with another;
— լինել, to intercommon.
Կցորդ կերակրոյ. սեղանակից.
Աւազակն խաչակից եղեւ նմա. եւ դու նմա կերակրակից լիցիս, (կերակրելով ընդ քեզ զաղքատս). (Ճ. ՟Գ.։)
Ոչ ոք լինքն ինքեան կենակից ասիցէ, եւ ոչ կերակրակից, եւ ոչ աղօթակից. (Պրպմ. ՟Ի՟Ե։)