whining, groaning, tears, lamentation, complaint;
compassion, pity.
ԿՈՂԿՈՂԱՆՔ որ եւ ԿՈՂԿՈՂՈՒՄՆ. Կողկողիլն. ցաւագնումն, պաղատանք. եւ Կարեկցութիւն.
Յորդորելով միոյն զմիւսն առ ի կողկողանս եւ յողբումն մեռեալ մանկանցն. (Նիւս. ի մկ. բեթղ.։)
Ի գութ կողկողանաց եղբօր չտայ խոնարհել. (Մանդ. ՟Ժ՟Զ։)
Ըստ ձայնից կողկողանացն եւ զբանիցն յարմարութիւն հանդերձեն։ Զամենավարան ձայն կողկողանաց սրտիս հեծութեան։ Ի հառաչանս կողկողանաց այսր հեծութեան. (Նար. ՟Ի՟Զ. ՟Լ՟Ա. ՟Ղ։)
ծանօթ առեալ (կուսին) զտէրդ րաբունեան որդեակդ յոյժ կողկողանօք. (Տաղ յար.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | կողկողանք | |
| accusatif | կողկողանս | |
| génitif | կողկողանաց | |
| locatif | կողկողանս | |
| datif | կողկողանաց | |
| ablatif | կողկողանաց | |
| instrumental | կողկողանաւք |