spoils, plunder, booty, pillage, sack, robbery;
spoiled, destitute;
մերկ — կացուցանել զոք ի հանդերձից՝ յիշխանութենէ ի զինուց, to despoil of one's clothes, of one's authority, to disarm, to strip off.
κλέπτον, ληστεία furtum, latrocinium σκῦλον , λάφυρον, -ρα spolium, praeda. (լծ. յն գլէ՛բդօն. եւ թ. քէլէփիւր. որպէս եւ Կապուտ. լծ. լտ. գա՛բդում) Յափշտակեալ ինչք, որպէս դողօնք, եւ իրք մնացեալք յաւարէ, կամ ի մեռելոյ. որպէս իրաւունք եկեղեցւոյ. եւ Կողոպտելն, իլն. կողոպուրտ, թալան, սօյում.
Զկապուտն դարձուցին տերանց իւրում. (Եփր. նին.։)
Վարձս կողոպտոյ նա ոչ առ. (Եփր. ել.։)
Զկողոպուտ վախճանելոյ տանուտերաց ի տախտէ եւ յաթոռոյ մինչեւ ցպնակ եւ ցդրգալ. (Կանոն.։)
Որք ի տանն են, ոչ գիտեն զժամ կօղոպտոյ քուն եղելոցն. (Եւագր. լ։)
Վասն կողոպտից իւրոց, եւ վասն այլոց ժպրհութեանց իւրոց դատեցաւ։ Վասն կողոպտիցն՝ զոր ժպրհէր եւ առնէր. (Եւս. պտմ. ՟Ե. 18։)
ԿՈՂՈՊՈՒՏ. ա. որպէս Կողոպտեալ, մերկացեալ. մերկ. թափուր. թալլըւած. սօյկուն.
Մերկ եւ կողոպուտ եւս ի հանդերձիցն զթագաւորն կացուցանէր. (Ագաթ.։)
Զնա մերկ կողոպուտ արար ի զնուցն. (Սարգ. ՟ա. պետ. ՟Ժ՟Բ։)
Ի կրկին նշ. բերի ասելն.
Եղեւ թիւ սպանելոցն ՟ռպ. թո՛ղ զբազում վիրաւորս, եւ զկողոպուտն, եւ զձերբակալսն. (Արծր. ՟Գ. 4։)
cf. ԿԱՊՈՒՏ որ եւ ԿԱՊՈՒՏ ԿՈՂՈՊՈՒՏ. գ.