s.

destroyer, waster;

fig.

perverter;

adj.

ruinous.

adj.

Որ կործանէ (ըստ ամենայն առման).

Բագնեաց կործանիչ. (Շար.։)

Ո՛վ եզաբէլ կործանիչ ախաբու. (Մծբ. ՟Գ։)

Կործանիչ խորամանկաց եւ մեղսասիրաց. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Աղօթք կործանիչ բանսարկուին. (Խոսր.։)

Ի բաց փախիցուք ի նոցա կործանիչ ունայնաձայնութեանցն. (Կիւրղ. թղթ.։)

Կործանիչ լինի նմա (եւայ՝ ադամայ) փոխանակ օգնականի. (Եփր. ծն.։)

Զամբարտաւանութիւնն իբր զհին կործանիչ նախաստեղծին բարձրութեան. (Նար. ՟Խ՟Ե.)

Զմեր կործանիչ. ((զդեւն). Լմբ. սղ.։)