to cut, to hew, to carve, to sculpture;
to polish;
to coin;
to forge, to fabricate;
to beat, to hammer;
— զպատկեր, to carve an image.
(լծ. յն. գօ՛փդօ). λαξεύω, λατομέω, κόπτω , τύπτω incido, excido, caedo, tundo եւ այլն. Հարկանել, բախել կռանաւ, կամ մրճով եւ ուռամբ. տաշել, կոկել, հարթել, գործել կամ յարդարել զքար, զերկաթ, եւ զփայտ.
կոփել տախտակս քարեղէնս։ Ի վէմն՝ յորմէ կոփեցարուք։ Միթէ պատկէր կոփաց զնա հիւսն։ Ուրագ սրեաց, եւ կոփեաց նովաւ։ Քաջալերեսցէ զդարբին՝ կռել կոփել, ուռն հարկանել.եւ այլն։
Քարինս կոփել չորեքկուսի. (Խոր. ՟Բ. 53։)
Քան զծառայս եւս չար կոփէին. (Ոսկ. ես.։)
Խուցս այս դարբնոց է. մի տաս, եւ մի առնուս ի խոփելն. (Խոսր.։)
Լե՛ր որպէս բարւոօ ըմբշամարա առ բանսարկուն. եթէ կոփէ քեզ աստի, կոփեա՛ դու նմա անտի. (Վրք. հց. ձ։)
Կոփէ երիցս (ուռամբ զկոչնակն). (Մաշտ. ժամահար.։)
ԿՈՓԵԼ. որպէս յն. Գօ՛փդօ. κόπτω Հարկանել (որով).
Օ՛ծ զպարանոցդ քո, ես կոփեցից սրովն։ կոփեա՛ ուժով։ Կփեալ ուժգին՝ ետես զպատուական գլուխ նորա հատեալ։ Կոփեալ սրովն եսպան եւ զմիւս տղաձն. (Վրք. հց. ձ։)