carrying fire;
igneous;
ardent, fiery.
πυρφόρος ignem ferens, gestans, ignifer. Որ բերէ զկրակ ի պէտս այլոյ.
ՄԻ՛ մնասցէ կրակաբեր տանն եսաւայ. (Աբդ. ՟Ա. 18.) ի յն. ոմանք ընթեռնուն πυροφόρος . որ է անխտիր՝ կրակաբեր, կամ ցորենաբերծ, եբր. սարիտ, մնացորդ։
Ոչ եւս եղիցի կրակաբեր ի տան եսաւայ. (Եփր. աւետար.։)
ԿՐԱԿԱԲԵՐ. Կրօղ կամ ունօղ յինքեան զկրակ.
Իջուցեալ կրակաբեր անձրեւս. (Ագաթ.։)
Հեղեղ ջուրց, եւ անձրեւ կրակաբեր. (Արշ.։)