contradiction;
antilogy, antiphrasis.
ἁντιλογία contradictio, altercatio ἑναντίωμα repugnantia. Դիմախօսութիւն. բանակռուութիւն. վիճ. կագ.
Հակառակաբանութիւն զանձնիշխանութիւն եւ զանհնազանդութիւն ցուցանէ։ Հակառակաբանութիւն յարուցանէ զամենայն չարիս. (Բրս. հց.։)
Ի շատախօսութիւնս եւ ի հակառակաբանութիւնս. (Սարգ. ՟բ. պ. ՟Դ։ Շ. ընդհ.։)
Եւ Ընդդիմութիւն կամ դժուարութիւն՝ որ փակի ի բանս. կամ Հակասութիւն.
Եւ ոչ եթէ այս միայն թու հակառակաբանութիւն, բայց է եւ այլ որ ո՛չ է նուազ քան զայս. (Ոսկ. յհ. ՟Ա. 39։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հակառակաբանութիւն | հակառակաբանութիւնք |
| accusatif | հակառակաբանութիւն | հակառակաբանութիւնս |
| génitif | հակառակաբանութեան | հակառակաբանութեանց |
| locatif | հակառակաբանութեան | հակառակաբանութիւնս |
| datif | հակառակաբանութեան | հակառակաբանութեանց |
| ablatif | հակառակաբանութենէ | հակառակաբանութեանց |
| instrumental | հակառակաբանութեամբ | հակառակաբանութեամբք |