cf. Հանգունակատիպ.
ՀԱՆԳՈՒՆԱԿ ՀԱՆԳՈՒՆԱԿԱՆ ՀԱՆԳՈՒՆԱԿԱՑԵԱԼ ՀԱՆԳՈՒՆԱԿԵԱԼ. Հանգոյն. նման. համանման. նմանատիպ գտեալ.
Ծնաւ անծինն զծնունդն՝ իւր հանգունակ. (Սեբեր. ՟Ա։)
Այլ ոչ եւս ծնանի հանգունակ ինքեան՝ բաց ի քէն. (Լծ. ածաբ.։)
Ո՞ր մեծութիւն այսմ հանգունակ լիցի. (Խոսր.։)
Այնմ խորանի հանգունակ իմանամք եւ զմերս զայս խորան. (Ոսկիփոր.։)
Կենդանակերպքս ... ըստ համարոյ ամսոց տարւոյն՝ հանգունական. (Երզն. ոտ. երկն.։)
Հանգունակացեալ ըստ մասին յատուկ անուանակիր յորջորջմամբ վիմին. (Անան. եկեղ։)
Կուսին սրբոյ հանգունակեալ, աստուածածնին տիպ բաղդատեալ. (Շ. ոտ. բարձր.։)