well based or built, firm, solid, stable.
Հաստատուն հիմամբ. քաջ հիմնացեալ, ամրացեալ. անշարժ. անդրդուելի.
Հաստահիմն արասցէ. (՟Ա. Պետ. ՟Ե. 10.) յն. հիմնել. θεμελιόω fundo, solido.
Հաստահիմն լինել եկեղեցւոյ։ Ի յայսպիսի հաստահիմն արմատոյ վերայ շինեցայք. (Լմբ. սղ.։)
Հաստահիմն խորհրդովք. (Արծր.։)
Շինել ապարանս գեղեցիկս հաստահիմն. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։)
Հաստահիմն առ ի խոստացեալ աւետիսն քաջալերել. (Կորիւն.։)
Հաստահիմն եւ անշարժ պարսպեալ եւ փակեալ է այս պահք. (Խոսրովիկ.։)