very firm, very solid;
firmly, surely.
βεβαιότερος, -ον firmior, -ius. Առաւել հաստատ. սերտագոյն, պնդագոյն. եւ Հաւատագոյն. ստուգագոյն.
Ունիմք հաստատագոյն զբանն մարգարէական. (՟Բ. Պետ. ՟Ա. 19։)
Օրէնս իմն հաստատագոյն թողլով. (Պիտ.։)
Ամուր անառիկ եւ հաստատագոյն կացուցանեն զմեզ. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 12։)
Ի վերայ հաստատագոյն հիման դնել զգուշութեամբ։ Առաջին այս հաստատագոյն լուծումն. (Իգն.։)
Առ ի հաստատագոյն առնել զոր ասաց նոցա. (Նանայ.։)
ՀԱՍՏԱՏԱԳՈՅՆ. մ. παγιώτερον solidius. Հաստա՛տ. հաստատութեամբ, սերտագոյնս. եւ ճշմարտագոյնս. հաւաստագոյնս.
Ունիմք զայս հաստատագոյն յաւանդութենէ սրբոց հարց. (Խոսր.։)
Հաստատագոյն ի բազմացն վկայութենէ հաւատարմասցի. (Բրս. հց.։)
Հաստատագոյն յօրինել, կամ ցուցանել, կամ խօսել, կամ ստուգել. (Արծր.։ Իգն.։ Սարգ.։ Բրսղ. մրկ.։)
Հաստատագոյն պատմէ քան զայլսն. (Ոսկ. յհ. ՟Բ. 31։)
Հաստատագոյնս գիտասջիք. (Ածաբ. յայտն.։)