ՀԱՏԱԿՈՏՈՐ ԱՌՆԵԼ ՀԱՏԱԿՈՏՈՐԵԼ. περικόπτω concido. Կցկտուր քաղել. կտրատել. կտորբրդուճ ընել.
Հատակոտոր արարեալ զբանս առաջին մեկնչաց. (Երզն. մտթ.։)
Այնպիսիքն կամակորեն, այսինքն հատակոտոր առնեն. (Սարգ. ՟բ. պետ. ՟Զ։)
Ոչ հատակոտորելով զյարմարումն, եւ ոչ միաւորութիւնն անջատելով. (Փիլ. լին. ՟Գ. 3։)
Սովորեցայք հատակոտորել զվկայութիւնս գրոց սրբոց, զոր ոչ դուք ընթերցայք, եւ ոչ ընթեռնուք. (Ղեւոնդ.։)