hy    |   fr

Հատահարցութիւն, ութեան

s.

divination by means of grains.

s.

ՀԱՏԱՀԱՐՑՈՒԹԻՒՆ ՀԱՏԱՀՄԱՅՈՒԹԻՒՆ. Դիւթութիւն ի ձեռն հատից. հմայք հատահարցից.

Ի հմայս, եւ ի հատահարցութիւնս, եւ ի թովչութիւնս. (Ոսկ. եփես. ՟Զ։)

Ի թովչութիւնս եւ ի հատահարցութիւնս. (Մանդ. ՟Զ։)

Գլուխ դիւթութեանցս այսոցիկ հատահմայութիւնն է. (Կանոն.։)

Ի տաճարէն հանէ զանասնական անբանութիւնն՝ որ ի մեզ, զհատահմայութիւն կործանելով. (Տօնակ.։) (ուր լոմայափոխութիւնն շփոթի ընդ հմայութեան հատից։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif հատահարցութիւն հատահարցութիւնք
accusatif հատահարցութիւն հատահարցութիւնս
génitif հատահարցութեան հատահարցութեանց
locatif հատահարցութեան հատահարցութիւնս
datif հատահարցութեան հատահարցութեանց
ablatif հատահարցութենէ հատահարցութեանց
instrumental հատահարցութեամբ հատահարցութեամբք