hy    |   fr

Հեզամիտ

adj.

mild, meek, gentle, affable, good-humoured.

s.

πραΰθυμος qui mansueto est animo. Հեզ մտօք. հեզաբարոյ. հեզահոգի.

Իցեն ոմանք հեզամիտք եւ հանդարտք (ի բնէ). այնպիսւոյն հեզամիտ ոչ ասեմք. (Ոսկ. գծ.։)