cf. ՀԵԶ.
Հանդարտագոյն եւ հեզիկ ալեացն շարժմունք. (Նիւս. կազմ.։)
Հանդարտագոյն եւ հեզիկ վարդապետութեամբ վարիլ. (Փիլ. լին.։)
ՀԵԶԻԿ. մ. Հեզաբար. հանդարտիկ. մեղմով. անշշունջ.
Ոչ հանդարտ եւ հեզիկ գայ ի վերայ. (Փիլ. լին.։)
Խօսին՝ ո՛չ մեղմով եւ հեզիկ։ խօսիմք, եւ այն եւս՝ մեղմիկ եւ հեզիկ. (Խոր.։ Յհ. կթ.։)
Արձակեցին ինձ մի, եւ նորա երթեալ հեզիկ ի սուրբն. (Ճ. ՟Ա.։)
Կալեալ զհանդերձէ նորա հեզիկ։ Ագռաւ մի հեզիկ թռուցեալ. (Վրք. հց.։)
Տերեւն հեզիկ յօդոյն շարժէր։ Տերեւախիտ ՝ հեզիկ շարժէր. (Ճ. ՟Ա.։ Շ. եդես.։)
Յելից կուսէ հեզիկ շրջի (եփրատ զհռոմկլայիւ). (Շ. խոստ.։)