Հեծելապետ, աց

s.

ἴππαρχος equitum magister. Զօրագլուխ հեծելոց. մագիստրոս այրուձիոյ.

Զօրավարք, հեծելապետք, եւ ազգագլուխք. (Պղատ. օրին. ՟Զ։)

Ձեռնադրելով զզօրավարսն իսկ, եւ զհեծելապետսն։ Հեծելապետաց կարգաւորութիւն լինիցի. (անդ։)