the accompanying.
συμφωνία consonantia, concentus. Միաբան հնչիւն. ձայնակցութիւն.
Բաղաձայնութիւն եւ հնչակցութիւն կամաց առ բանս, եւ բանից առ գործս. (Փիլ. ել. ՟Բ. 10։)
Ձայնակցութիւն եւ հնչակցութիւն (որպէս զանգակի). (Վրդն. ել.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | հնչակցութիւն | հնչակցութիւնք |
| accusatif | հնչակցութիւն | հնչակցութիւնս |
| génitif | հնչակցութեան | հնչակցութեանց |
| locatif | հնչակցութեան | հնչակցութիւնս |
| datif | հնչակցութեան | հնչակցութեանց |
| ablatif | հնչակցութենէ | հնչակցութեանց |
| instrumental | հնչակցութեամբ | հնչակցութեամբք |