va.

to cause to renounce or abdicate;
to dismiss, to discharge;
to forbid, to prohibit, to interdict;

vn.

to renounce, to abstain, to deprive oneself of, to forego, to forbear, to refrain, to desist, to resign;
to deny, to disown, to refuse;
to take leave of, to bid farewell to;
to die, to decease;
— յաղանդոյ, to abjure, to recant, to renounce;
— յաշխարհէ, to renounce the world;
to enter a convent;
— յիշխնանութենէ, to abdicate, to resign, to tender, to lay down or throw up one's commission;
— ի թագաւորութէնէ, to abdicate the crown;
աղաչեմ զքեզ կալ զիս հրաժարեալ, I pray thee have me excused, I beg you excuse me, I pray you to be kindly indulgent towards me.

cf. ՀՐԱԺԱՐԵՑՈՒՑԱՆԵԼ. եւ Ի ՀՐԱԺԵՇՏԻ ԿԱՑՈՒՑԱՆԵԼ.

Հրաժարեաց զձեզ յաւուր շաբաթու գործել ինչ։ Հրաժարեաց զնոսա յորդիութեան պայմանէն. (Նանայ.։)

Հրաժարեսջի՛ր (կամ հրաժարեա՛) զքեզ ի նմանէ (այսինքն յառնէ հերետիկոսէ). (Եփր. տիտ.։)

Հրաժարեալ զնոսա նիխորոյ՝ արձակէր սիրով։ Հրաժարեալ թագաւորին վաղարշու զվահան եւ զամենայն նախարարս, արձակէր խաղաղութեամբ. (Փարպ.։)

չ.

ՀՐԱԺԱՐԵՄ, եցի. չ. παραιτέομαι, ἁποτάσσομαι renuncio, recuso, detrecto, evito, recedo, discedo ἁσπάζομαι valedico, valefacio ἁπέπω, ἁπαναίνομαι nego, renuo. Հեռի յօժարելոյ լինել կամ խորշիլ. հեռի կամ ի բաց կալ. հեռանալ. չառնուլ յանձն. մերժել. մեկնիլ. թողուլ գնալ. չուել. զատանիլ. որոշիլ. բարեաւ մնաս ասել. օտարանալ. պատճառանս դնել. հրաժարիլ, ետ քաշուիլ, չուզել, մէկդի գնալ, զատուիլ.

Հրաժարելով հրաժարեաց յինէն դաւիթ երթալ։ Համան կամէր հրաժարել ի տիկնոջէն։ աղաչեմ զքեզ, կալ զիս հրաժարեալ։ Հրաժարել ի տանէ, կամ հոգւոյ ի մարմնոյ։ Հրաժարեալք կամ հրաժարեցաք ի միմեանց, եւ ելաք ի նաւն։ Որ ոչ հրաժարեսցէ յամենայն ընչից իւրոց։ Ողորմութիւն հրաժարեաց յինէն։ Ի խրատուէ ամենակալին մի՛ հրաժարեսցես, եւ այլն։ Ընդէ՞ր հրաժարեցաք յաշխարհէ։ Եւ եթէ հրաժարեմք, ընդէ՞ր յետս դառնամք. (եւ այլն. Վրք. հց. ձ. ստէպ։)

Ի հրաժարել արկադեայ ի կուսակցելոյն խոսրովայ. (Խոր. ՟Գ. 50։)

Հրաժարեն ի պատիր խաբէութենէ. (Յճխ.։)

Հրաժարեմք ի տալոյն։ Հրաժարէ տալ, կամ ասել. (Իգն.։)

Ամենեւին հրաժարեցաք յընթերցմանէ աստուածային գրոց. (Սարգ. յկ. ՟Ե։)

ՀՐԱԺԱՐԵԼ Վախճանիլ. լուծանիլ ի մարմնոյ.

Հրաժարեցից յանիրաւ աշխարհէս. (Ճ. ՟Գ.։)

Առանց մօտակաց ուրուք հրաժարեսցէ. (Ճ. ՟Ա.։)

Պօղոս հրաժարեաց ի մէնջ. (Ոսկ. հռ.։)

Ի հրաժարելն ի մարմնոյ. (Պիտ.։)

Հրաժարելոյն մխիթար լինել ի հանդերձեալսն։ Վասն հրաժարելոյն յերկրէ. (Յճխ. ՟Ժ՟Բ։)

Ի քեզ կերպարանեալ տեսանեմք զամենեսեան զհրաժարեալսն. (Եղիշ. ՟Ը։)

Ընկա՛լ եւ հանգո՛ զհրաժարեալ հոգիս։ Ողորմեա՛ տէր հրաժարելոյս. (Շար. որ եւ Ննջեցեալ ասի։)