commanding, permitting.
ἑπιτάσσων, προστάττων, κελεύσας imperans, mandator, jussum dans եւ այլն. Որ հրաման տայ. տուօղ զպատուէր. կարգաւորիչ. հրամայօղ. օրինադիր.
Որք յերկրաւոր հրամանատուէն հրաժարեցին. (Ագաթ.։)
Վասն մահկանացու հրամանատուին զայն արութիւնս կատարէաք. (Եղիշ. ՟Ե։)
Բարձեալ բերէ զհրաման հրամանատուին. (Եզնիկ.։)
Ոչ ոք նմա հրամանատու, եւ ոչ ընդ հարկաւորութեամբ կապեալ. (Մանդ. ՟Ժ՟Ա։)
Դուք փոխանակ լսելոյ՝հրամանատո՞ւ կամիք լինել. (Մամբր.։)
Զինաւորին, եւ թագաւորին, եւ մարմնական հրամանատուին. (Նար. ՟Կ՟Ա։)
Հրամանատուացն զանազանութիւն ոչինչ պարտի վնասել զհնազանդութիւն հրամայեցելոցն. (Բրս. հց.։)
Ետես զինքն զօրութեամբ հրամանատուին ի գազանացն յայնցանէ ազատեալ. (Նիւս. երգ.։)