adj.

burnt, consumed by fire;
burning, consuming by fire.

adj.

πυρούμενος ardens πυρίκαυτος igni exustus. Այրեցեալ եւ կիզեալ հրով, կամ վառեալ հրով. շանթացեալ.

Երկինք՝ հրայրեացք լուծանիցին. (՟Բ. Պետ. ՟Գ. 12։)

Ապարանք՝ հրայրեացք անկեալ կործանեցան. (Լաստ. ՟Բ։)

Ողջացան հրայրեաց վէրքն. (Հ=Յ. փետր. ՟Ժ՟Գ.։)

Հրայրեաց հիւանդութիւնս բազումս ներգործէ (մաղձն). (Պղատ. տիմ.։)

Իբրեւ զուռնածս՝ որք պատեն զշանթս հրայրեացս։ Ճայթեալք ամպոց երկնից՝ հրայրեաց արարին զվաշտէ. (Մամիկ.։)

s.

ՀՐԱՅՐԵԱՑ, ցք. գ. ἑπιπυρισμός, ἑμπρησμός incendium, combustio, inflammatio. Հրայրեցութիւն. հրկիզութիւն. հրձգութիւն. հրդեհ. կրակ.

Կոչեցաւ անուն տեղւոյն այնորիկ հրայրեաց։ Ի հրայրեացսն եւ ի փորձութեանն։ Սով եթէ լինիցի, կամ թէ հրայրեացք. (Թուոց. ՟Ժ՟Ա. 3։ Օր. ՟Թ. 22։ Ղեւտ. ՟Ժ. 6։ ՟Գ. Թագ. ՟Ը. 37։)

Առ փայիւթոնիւ յեթւովպիա հրայրեացք։ Հրայրեացք բազում եղեն ի հռովմ. (Եւս. քր. ՟Բ։)

Հրայրեաց զնեստոր կոչէին քաղացիքն. (Սոկր.։)

Warning, for now, these are the entries' title sharing the same character string regardless of its position, not the entries sharing the same root.

Mots dérivés

Հրայրեացք

Voir tout