smelted, cast, founded;
massive, heavy;
pure, fine;
font, cast;
mass, ingot, wedge;
weight, heaviness.
ՁՈՅԼ. χυτός fusilis, fusus στερεός solidus, firmus συγκεκλειμένος conclusus. գրի եւ ՁՈՅՂ, ՁԻՒԼ. Արմատ ձուլելոյ. որպէս Ձուլեալ. ձուլած. միապաղաղ. եւ Պինդ. հոծ. խիտ. ստուար. հաստատուն. թափծու, պինտ, ամուր, սառած.
Խոյակս ձոյլ պղնձիս։ Ձոյլ ոսկի բուն նորա, եւ շուշանք նորա ձոյլ համակ։ Ձոյլ համակ ոսկի աշտանակ։ Ոսկի ձոյլ։ Դրուագեաց զնոսա ոսկւով ձուլով. (՟Գ. Թագ. ՟Է. 16։ Թուոց. ՟Ը. 4։ Ել. ՟Լ՟Է. 17։ Զաք. ՟Դ. 2։ ՟Գ. Թագ. ՟Զ. 20։)
Զկռանակուռ ձոյլ ոսկի կամարն. (Եղիշ. ՟Է։)
Զմաքուր եւ զձոյլ եւ զանարատ բնութիւն նշանակէ. (Երզն. ՟ժ. խորան.։)
ՁՈՅԼ. գ. χώνευμα conflatile χώνευσις conflatio χωνευτήριον conflatorium. Ձուլեալ ինչ, ձուլումն, ձուլարան. հալոց. ծանրութիւն. կշիռ. թափուածք.
Ձեռամբ արարչին կրկին ձուլիւք մաքրեցան սուրբքն. (Համամ առակ.։)
Մի՛ ասիցես, եթէ դրօշեալքն եւ ձոյլքն արարին ինձ. (Ոսկ. ես.։)
Եղեւ հարիւր տաղանդ արծաթոյն ի ձոյլ հարիւր խոյակաց։ Ձոյլ արծաթոյ եւ ոսկւոյ։ Երկու կարգ մութից ձուլեալք ի ձուլին նորա հաստեալք։ Ձոյլ երկաթոյ։ Ըստ դահեկանի ձուլոյ։ Ի տասն դահեկանէ ձոյլ նոցա։ Յիսու երկդրամեան էր ձոյլ նորա. (Ել. ՟Լ՟Ը. 26։ Երեմ. ՟Ժ. 4։ ՟Գ. Թագ. ՟Է. 24։ Յոբ. խ. 13։ Ծն. ՟Ի՟Դ. 22։ Յես. ՟Է. 21։)