hy    |   fr

Ճանապարհագնացութիւն, ութեան

s.

travelling.

cf. ՃԱՆԱՊԱՐՀՈՐԴՈՒԹԻՒՆ. եւ ՈՒՂԵԳՆԱՑՈՒԹԻՒՆ.

Ծարաւեցաւ, եւ աշխատեցաւ իճանապարհագնացութենէն. (Կիւրղ. գանձ.։)

Ճանապարհագնացութեանն յարութեամբ. (Փիլ. յովն.։)

Երկուց աւուրց ունել ճանապարհագնացութիւն. (Նանայ.։)

Զբարւոք ճանապարհագնացութեանն արարին սկիզբն. (Ոսկ. մտթ.։)

Առաջի դրացն անսայր առաջնորդ աստղն՝ զճանապարհագնացութեան նոցա ցուցանելով զփոյթութիւն. (Թէոդոր. կուս.։)

Warning, the forms presented in the tables below may not be evidenced in classical texts. The hypothetical forms will soon be indicated as such.
Singulier Pluriel
nominatif ճանապարհագնացութիւն ճանապարհագնացութիւնք
accusatif ճանապարհագնացութիւն ճանապարհագնացութիւնս
génitif ճանապարհագնացութեան ճանապարհագնացութեանց
locatif ճանապարհագնացութեան ճանապարհագնացութիւնս
datif ճանապարհագնացութեան ճանապարհագնացութեանց
ablatif ճանապարհագնացութենէ ճանապարհագնացութեանց
instrumental ճանապարհագնացութեամբ ճանապարհագնացութեամբք