exact, just, punctual, precise, categorical, strict, effective;
—, ճշգրտիւ, cf. Ճշդիւ;
— ասել or ասելով, properly speaking.
ἁκριβής, ἑξαίρετος certus, accuratus, exactus, exemptus, eximius. Ճշմարիտ. ճիշդ. անվրէպ. ստոյգ. հաւաստի. իսկական. բուն. յար եւ նման.
Տեսանես զայսոցիկ ճշգրիտ պատկերս քահանայաբար կատարեցելովքն։ Ո՞ւր է ապա ճշգրիտն՝ որ ճշմարիտ որդւոյն է բաժանելն եւ որոշելն յարարածոց. (Դիոն. եկեղ. ՟Բ։ Ոսկ. յհ. ՟Ա. 45։)
Որ է ճշգրիտ պատկեր յանցաւորութեան. (Նար. ՟Ի։)
ՃՇԳՐԻՏ. մ. ՃՇԳՐՏԻՒ ἁληθῶς, ἁκριβῶς, ἑξαιρέτως certo, certe, accurate, eximie. Հաւաստեաւ. ստուգիւ. ճշդիւ. զգուշեաւ. անշուշտ.
Ճշգրիտ յառաջին ժամանակսն նայիցի. (Եւս. քր. ՟Ա։)
Ոչ այնչափ ինչ ճշգրիտ ի հանդերձսն հային, որպէս յօնացն կերպարանս. (Սեբեր. ՟Զ։)
Ճշգրիտ գիտել, կամ իմաստասիրել, կամ մեկնիլ. (Լմբ. ատ. Լմբ. սղ. Լմբ. ժղ.։)
Այսչափ ինչ ճշգրտիւ իմանայաք. (Եղիշ. ՟Գ։)
Ճշգրտիւ փոյթ ի մէջ առեալ. (Եւս. նախ. աւետ.։)
Ճշգրտիւ տեսակ կերպի. (Նար. ՟Հ՟Ե։)