véridicité, véracité.
Խօսելն զճշմարտութիւն. բան ճշմարիտ, կամ ուղիղ, անխառն ի ստութենէ կամ ի թիւրութենէ ըստ քերականաց.
Մարգարէիցն ճշմարտախօսութիւն։ Բացցո՛ւք զբերանս մեր ճշմարտախօսութեամբ. (Վրդն. ծն.։ Տօնակ.։)
Որք զբանն ճշմարտախօսութեամբ պայծառացուցին. (Երզն. մտթ.։)
Խնամ տարան խօսից եւ բայից ստուգապէս ճշմարտախօսութեան. (Երզն. քեր.։)
| Singulier | Pluriel | |
|---|---|---|
| nominatif | ճշմարտախօսութիւն | ճշմարտախօսութիւնք | 
| accusatif | ճշմարտախօսութիւն | ճշմարտախօսութիւնս | 
| génitif | ճշմարտախօսութեան | ճշմարտախօսութեանց | 
| locatif | ճշմարտախօսութեան | ճշմարտախօսութիւնս | 
| datif | ճշմարտախօսութեան | ճշմարտախօսութեանց | 
| ablatif | ճշմարտախօսութենէ | ճշմարտախօսութեանց | 
| instrumental | ճշմարտախօսութեամբ | ճշմարտախօսութեամբք |