Ճրագարան, աց

s.

λύχνος, λυχνία lychnus, candelabrum. Ընդունարան կամ աման եւ տեղի ճրագի. աշտանակ. ճրագակալ. կանթեղ. եւ Նոյն իսկ ճրագն ի կանթեղն.

Եօթն ճրագարան ոսկի, եւ ի մջէ եօթն ճրագարանացն նման որդւոյ մարդոյ. (Յայտ. ՟Ա. 12. 13։ յն. լիխնի՛ա։ Իսկ իբրեւ լի՛խնօս, այսինքն ճրագ, ասի,)

Արասցես նմա (աշտանակին) ճրագարանս եօթն, եւ դիցես զճրագարանսն ի վերայ աշտանակին. (Ել. ՟Ի՟Ե. 37։ ՟Լ՟Է. 23։ Թուոց. ՟Ը. 2. եւ այլն։)

Առ ճրագ, եւ պատրաստեաց, եւ եդեալ զնա ի ճրագարանին՝ որպէս ճրագարան լուսոյ. (Յճխ. ՟Ժ՟Ա։)

Ամենաշէջ ճրագարանս անլոյս. (Նար. ՟Լ՟Թ։)

Ասի նմանութեամբ եւ զաչաց.

Ճրագարան տեսութեանց կերպից՝ աղբերց կայլակմունք. (Նար. ՟Կ՟Ը։)