adj.

sesquitertian;

s. gr.

triphthong.

ՄԱԿԵՌԱԿ ՄԱԿԵՌՈՐԴ. ἑπίτριτος sesquitertius. որ եւ ՎԵՐԵՌԱԿ. Վերյաւելեալ եռեակ. որպիսի է վեցն. եւ ինչ իմ աւելի քան զերրորդն. զոր օրինակ է տաղաչափութիւն յերից սուղ ոտից, եւ ի չորրորդէ՝ երկարէ.

Երաժշտականն խնդրէ, եթէ ո՞ր է՝ որ զերկպատիկ բան ունի, եւ ո՞ է՝ որ զկիսաբոլոր, եւ ո՞ր զմակեռակն, որ ո՞ր զմակաքառակն. (Սահմ. ՟Ժ՟Է։)

Ի ձեռն այնց թուոց՝ որք ըստ երաճշտականութեան յարմարուըիւն են. չորիւքն, մակեռակիւն, քառասնիւն առ երեսունն. (Փիլ. լին. ՟Դ. 27։)

Մակեռակ, որ է ՟Զ. կամ մակքառակ, որ է ՟Ը. (Երզն. քեր.։)

Բոլորն քսան, կիսաբոլորն տասն, մակեռակն ՟Լ. մակքառակ, որ է ՟Ը. (Երզն. քեր.։)

Բոլորն քսան, կիսաբոլորն տասն, մակեռակն ՟Լ. մակքառակն ՟Խ. (Ոսկիփոր.։)

Ունի յինքեան տասնեակն ... ի մակեռորդի բանի չորիւքն առ երիս. (Փիլ. ՟ժ. բան.։)